Weet jij wat een centrum voor dagverzorging juist inhoudt? Vaak denken we spontaan aan een stille ruimte met zetels, een plek waar je vooral rust en minder zelfstandigheid ervaart. Bij CDV De Brug ontdek je dat het net gaat om samen lachen, spelen en bezig zijn. Hier krijg je kansen om je talenten in te zetten. Zo is het centrum juist een manier om langer zelfstandig en gelukkig thuis te kunnen blijven wonen. En voor partners of kinderen die mantelzorg opnemen, biedt het een stukje broodnodige ademruimte.
Hun tweede thuis
Tussen koffie, krant en spel vertellen Jos, Jef, Philomène en Liliane wat De Brug voor hen betekent. Ze vinden in het centrum een plek waar ze zichzelf kunnen zijn en deel uitmaken van een warme groep.
Jos (75) stapt met zijn rollator naar de spelletjestafel. Spreken gaat wat moeizamer, maar hij laat zich niet tegenhouden. “Ik doe graag mee met de activiteiten,” zegt hij. Tijdens een workshop vogelhuisjes maken in dienstencentrum De Zandloper, vlak naast De Brug, deden zijn schrijnwerkershanden weer vertrouwde bewegingen: onderdelen monteren, hout schuren en het resultaat afwerken. Zulke activiteiten doen hem zichtbaar deugd. Zijn favoriete bezigheid in het centrum blijft het ‘stokskesspel’, waarbij je dobbelt om je tegenstander te slim af te zijn: “Iedereen wint wel eens. En als iemand de regels niet kent, toon ik hoe het werkt.” Voor Jos betekent De Brug vooral gezelligheid: samen lachen, praten en dingen doen.
Die gezelligheid deelt hij met Jef (79), die graag meespeelt. Kaarten, sjoelbakken of kienen: hij doet het allemaal en wordt nog enthousiaster wanneer hij kleine prijsjes kan winnen. Wat hij zou zeggen om iemand te overtuigen ook naar De Brug te komen? “Het is veel plezanter dan thuis alleen in de zetel zitten en niks doen,” klinkt hij krachtig.
Lachen en lekkers
In de keuken vult intussen de geur van versgebakken wafels de lucht. Philomène (92), of Mèneke zoals iedereen haar noemt, zit met een brede glimlach aan het wafelijzer. Al jaren ziet ze De Brug groeien en veranderen. “Het is hier mooi geworden. En de mensen zijn vriendelijk,” vertelt ze. Ze speelt graag Rummikub, helpt in de keuken of neemt wat wol om te breien of haken. Ze heeft een aanstekelijke lach en geniet zichtbaar. “Als er iemand een rondleiding krijgt, stel ik ze wel op hun gemak. Meestal zijn ze daarna overtuigd,” zegt ze met twinkelende ogen.
Aan haar zijde staat Liliane (83), die nog maar pas bij De Brug komt. “In het begin vond ik dat moeilijk,” vertelt ze eerlijk. “Ik babbel nog niet veel in de groep, maar ik kan gewoon mezelf zijn.” Woordzoekers of kruiswoordraadsels oplossen, brengt haar rust. “Als ik verdrietig ben, heeft dat invloed op mijn geheugen. Dan klopt er niets. Maar hier lukt het, want ik voel me op mijn gemak.”
Voor wie twijfelt, laten Jos, Jef, Philomène en Liliane graag zien dat het anders kan. “Er is nog plaats voor nieuwe mensen,” laat Jef weten. Hun ervaringen bewijzen dat een centrum voor dagverzorging allesbehalve saai of kil is, maar juist een plek waar je jezelf kan blijven en een band opbouwt met de groep en zorgkundigen. Zoals Liliane het treffend zegt: “Het voelt niet als weggaan van huis, maar thuiskomen in De Brug.”
